نویسندگان:
(1) Antonio Riotto، Departement de Physique Theorique، Universite de Geneve، 24 quai Ansermet، CH-1211 Geneve 4، سوئیس و مرکز علوم امواج گرانشی (GWSC)، دانشگاه ژنو، CH-1211 ژنو، سوئیس.
(2) جو سیلک، موسسه اخترفیزیک، UMR 7095 CNRS، دانشگاه سوربن، 98bis Bd Arago، 75014 پاریس، فرانسه، گروه فیزیک و نجوم، دانشگاه جان هاپکینز، بالتیمور MD 21218، ایالات متحده آمریکا، و موسسه Particle Astroft. و کیهان شناسی، گروه فیزیک، دانشگاه آکسفورد، آکسفورد OX1 3RH، انگلستان.
چقدر ما فراوانی PBH را می شناسیم؟ و در چه محدوده جرمی؟ چقدر میتوانیم ویژگیهای خوشهبندی PBH و بنابراین سیگنال GW را از ادغامهای دوتایی از طریق LIGO و تداخلسنجهای زمینی GW آینده مشخص کنیم؟ و آیا میتوانیم از مجاورت SMBH amd IMBH، که به احتمال زیاد غنی از ماده تاریک هستند و در نتیجه فراوانی PBH احتمالاً افزایش مییابد، بهعنوان منابع بالقوه سیگنالهای EMRI برای آزمایشهایی مانند LISA استفاده کنیم؟ ما در زیر به طور خلاصه به چنین سؤالات نظری و مشاهداتی باز می پردازیم.