در دنیای معماری نرم افزار که هنوز به صورت مطلق در مراحل اولیه است، تغییرات هنوز سریع و ساختاری است. پارادایم های عمیق را می توان واژگون کرد و ساختار سیستم های اطلاعاتی را تغییر داد. از آنجایی که اتصال به یک موضوع کلیدی برای بسیاری از سیستمهای اطلاعاتی تبدیل شده است، معماریهای جدیدی بهویژه SOA (معماری سرویسگرا) و پس از آن میکروسرویسها پدیدار شدهاند. این دو معماری نسبتاً گسترده مطمئناً حل مشکلات کوپلینگ را امکانپذیر میسازند، اما مثل همیشه معاوضههای خاصی وجود دارد. پیچیدگی تست یکی از آنهاست.
مانند یک معادله متعادل، یک سیستم اطلاعاتی معادلی بین یک عبارت فنی و یک عبارت کاربردی است و اگر یکی تغییر کند، باید بتوانیم اعتبار معادل بین این دو را تضمین کنیم. برای رسیدن به این هدف، باید بتوانیم همه طرفها را با استفاده از ابزارهایی که میتوانند این برابری را برقرار کنند، آزمایش کنیم. هنگام انتشار یک نسخه جدید از یک میکروسرویس، اجرای تست های واحد و حتی یکپارچه سازی قبل و حین استقرار برای تأیید عملکرد داخلی آن نسبتاً آسان است. اما چگونه تضمین میکنید که ادغام آن با سایر میکروسرویسها همیشه معتبر خواهد بود؟ چگونه می توانید مطمئن باشید که سیستمی که از مجموعه ای از ریزسرویس ها تشکیل شده است، همانطور که انتظار می رود رفتار خواهد کرد اگر فقط آزمایش هایی را روی هر یک از …