تنبلی «نشستن و هیچ کاری انجام نمی دهد» نیست.
تا زمانی که زنده هستید، همیشه در حال انجام کاری هستید. سوال این است که آیا شما کاری را که انجام می دهید کنترل می کنید یا خیر.
انرژی شما چه بخواهید چه نخواهید از بین خواهد رفت—یا به خوبی از آن استفاده می کنید یا آن را هدر می دهید.
شما همیشه نفس خواهید کشید؛ شما فقط می توانید کنترل کنید که چگونه.
شما همیشه یاد خواهید گرفت؛ شما فقط می توانید چه چیزی را کنترل کنید.
تنبلی مربوط به بی تحرکی نیست، بلکه مربوط به فعالیت نادرست است. این ناتوانی در کنترل تلاش های خود است.
تنبلی انفعال است. این عادت این است که اجازه دهید زندگی برای شما اتفاق بیفتد نه اینکه واقعیت شما را شکل دهد.
شما را از لحظه حال دور به توهمات مجازی، گذشته و آینده می برد. این در حال زندگی در خلبان خودکار بدون توجه به اقدامات شما است.
تنبل ترین فردی را که می شناسید در نظر بگیرید. آنها ممکن است بیش از 12 ساعت در روز را صرف بازی های ویدیویی یا تماشای نتفلیکس کنند. این کار مستلزم تلاش است، اما بازده سرمایه گذاری (ROI) کمی را ارائه می دهد.
تنبلی زمانی نیست که انرژی کمتری نسبت به یک فرد سازنده خرج کنید.
تنبلی یعنی صرف این انرژی برای چیزهای اشتباه. بازی های اشتباهی انجام می دهد.
چارچوب مجدد کار
کار «فاصله باری زور» نیست.
این مهم نیست که چند ساعت در یک صفحه نمایش می گذرانید یا چه مدت در یک شغل می مانید. کار یعنی انجام یک کار.
اگر تنها تلاش برای برتری کافی بود:
• همه …