زمانی که یک تیم کوچک متشکل از 10 برنامه‌نویس روی یک سیستم کار می‌کنند، ممکن است مالکیت کد یک نگرانی مبرم نباشد. با این حال، از آنجایی که تیم مهندسی به 500 می رسد، با صدها توسعه دهنده که در یک سیستم مشارکت دارند، پویایی به طور قابل توجهی تغییر می کند. این چالشی بود که سازمان من از دو سال پیش تا کنون با آن روبرو بود – درسی که از طریق تجربه دست اول آموخته شد.
چگونه مالکیت کد بر تیم های مهندسی نرم افزار تأثیر منفی می گذارد؟ به عنوان یک رهبر مهندسی، چگونه این چالش را مدیریت کنم؟
سازندگان مالک کد نیستند
سازندگان و مالکان اغلب افراد متفاوتی هستند. سازندگان مسئول پیاده‌سازی ویژگی‌ها هستند، اما مالکیت کد معمولاً به شخص دیگری واگذار می‌شود.
در یک دنیای ایده آل، سازندگان و مالکان باید یک گروه از مردم باشند. یک تیم اختصاصی مالک یک دامنه خاص است. اما، در یک محیط مبتنی بر کد مشترک، همه در بسیاری از دامنه‌ها سازنده هستند. پایگاه کد متعلق به تیم های زیادی است.
سازندگان ممکن است تاریخچه کد را ندانند، ما انتظار داریم همه چیز به طور جادویی کار کند، اما اغلب اینطور نیست.
وقتی هیچ مالکیت واضحی از پایگاه کد وجود ندارد، خود را در این حالت می‌یابیم: کد را لمس کنید، ویژگی را به تولید ارسال کنید، و سپس “کد” را به سازنده بعدی – همراه با بدهی فنی – بسپارید.