یک مهمانی معمولی نیجریه ای یوروبا همیشه شامل سوغاتی و انواع غذا برای به اشتراک گذاشتن با مهمانان است. وقتی زمان اشتراک‌گذاری فرا می‌رسد، اغلب اوقات آشفته و وقت‌گیر می‌شود، با تعصبات و در نهایت، غذا و سوغاتی هنوز به دست همه مهمانان نمی‌رسد.
عروسی همسایه من با توقعات زیاد و برنامه ریزی دقیق برگزار شد. به قول او، “من می خواهم که همه مهمانانم سیر شوند و سوغاتی ها باید در اطراف باشند.” او برای 500 مهمان بودجه در نظر گرفته بود، حتی اگر دعوتنامه فقط برای 200 نفر ارسال شده بود.
روز هم مثل روزهای دیگر فرا رسید. سالن به زیبایی تزیین شد، کیترینگ آماده شد و سوغاتی های 500 مهمان مرتب شد. همه چیز به آرامی پیش می رفت تا اینکه شنیدم “غذا تمام شد.” نگاهی به سالن انداختم، 40 درصد از مهمانان پذیرایی نشده بودند. بلافاصله موضوع را به مادرم اطلاع دادم.
مادرم مانند شیری که آماده دفاع از لانه اش است، از جا برخاست و از غذاساز پرسید که چگونه غذا تمام شده است. راستش را بخواهید، غذاساز عصبی بود زیرا عواقب آن را می دانست. او گفت: “خانم آدلانکه لطفا عصبانی نشوید. مهمان ها مدام می آمدند و غذا می خواستند و من فکر می کردم به همه سرویس داده شده است.” بلافاصله غذای بیشتری تهیه شد و به بقیه مهمانان رسیدگی شد.
همان…