من یک مهندس نرم افزار سرب در Innovecs هستم ، جایی که این کار معمول برای تیم ما است که بینش ها و تجربیات حرفه ای را به اشتراک بگذارد. به تازگی ، من در مورد منابع رویداد به همکارانم سخنرانی کردم و فهمیدم که این اطلاعات مقدماتی می تواند برای مخاطبان گسترده تر ارزشمند باشد. این مقاله برای کسانی که علاقه مند به مفهوم منابع رویداد هستند و می خواهند تصمیم بگیرند که آیا این یک مناسب برای پروژه های خود است ضمن جلوگیری از مشکلات مشترک ، مفید است. بنابراین ، بیایید شیرجه بزنیم.
منابع رویداد رویکردی است که به جای ذخیره وضعیت فعلی سیستم ، همه تغییرات به عنوان رویدادها ذخیره می شوند که به منبع اصلی داده تبدیل می شوند. این رویکرد پس از مقاله مارتین فاولر در مورد این موضوع ، در حدود سال 2005 محبوبیت پیدا کرد.
ایده اصلی این است که به جای ذخیره و به روزرسانی حالت برنامه ، رویدادهایی را که توصیف تغییرات را نشان می دهد ، ذخیره می کنید. رویدادها به عنوان منبع اصلی اطلاعات عمل می کنند. این با رویکرد سنتی متفاوت است ، جایی که وضعیت فعلی با هر تغییر ذخیره و به روز می شود. در صورت تهیه منابع ، هر تغییر به جای اصلاح یک رکورد موجود ، به عنوان یک رویداد جدید وارد می شود.
به عنوان مثال ، در برنامه ای که کاربران می توانند پروفایل های خود را ویرایش کنند ، رویکرد سنتی از یک دستور “بروزرسانی” برای اصلاح سوابق پایگاه داده موجود استفاده می کند. با منابع رویداد ، به جای “به روزرسانی” ، ما …