ما در طول روز صدها تصمیم می گیریم که اکثر آنها به صورت خودکار و بدون تلاش زیاد از سوی ما انجام می شوند. اضافه بار اطلاعات، سوگیری های شناختی، محدودیت های زمانی، و تاثیرات اجتماعی و عاطفی می تواند منجر به نتیجه گیری های سریع و گاهی غیرمنطقی شود.
باورها و جهان بینی ما به عنوان فیلترهایی عمل می کنند که بر اطلاعاتی که به آن توجه می کنیم و نحوه تفسیر آن ها تأثیر می گذارد. فقدان آگاهی می تواند تشخیص و کنترل این قضاوت های خودکار را چالش برانگیز کند.
تفکر انتقادی غیر طبیعی است. پیروی از احساسات و عواطف ما بیشتر از استدلال های مستدل انگیزه رفتار ما را ایجاد می کند. ما به همان اندازه ممکن است که با درخواست‌های نامربوط متقاعد شویم که درخواست‌های مربوطه، و بیشتر احتمال دارد که استدلال‌های اریب، انتخابی، جانبدارانه، یک طرفه، ناقص را ارائه دهیم تا استدلال‌های مستدل، منصفانه، تأملی، دقیق و کامل. ما اغلب حمله به انگیزه های یک فرد را به حمله به دلایل یک فرد ترجیح می دهیم. ما مفروضاتی را مطرح می‌کنیم که موجه نیستند، از تکه‌هایی از دیدگاه‌های متضاد استدلال‌های مرد کاهی ایجاد می‌کنیم، دوراهی‌های نادرست را مطرح می‌کنیم و عجولانه نتیجه‌گیری می‌کنیم.
– رابرت کارول
نردبان استنتاج یک مدل ذهنی قدرتمند است که نحوه اتخاذ این ارزیابی ها یا تصمیمات سریع را توضیح می دهد.
هر مرحله در فرآیند تصمیم گیری نشان داده شده است …