جدول پیوندها
چکیده و 1. مقدمه
1.1 قیمت گذاری گزینه
1.2 نماد مجانبی (O بزرگ)
1.3 تفاوت محدود
1.4 مدل بلک شول
1.5 شبیه سازی مونت کارلو و تکنیک های کاهش واریانس
1.6 مشارکت ما
- بررسی ادبیات
- روش شناسی
3.1 فرض مدل
3.2 قضایا و بحث مدل
- تجزیه و تحلیل نتایج
- نتیجه گیری و مراجع
1.2 یادداشت بدون علامت (𝐵𝑖𝑔 𝑂)
نماد بزرگ 𝑂 که با علامت 𝑂(𝑓(𝑛) نشان داده می شود، یک نمایش ریاضی است که به طور گسترده در علوم کامپیوتر برای توصیف کران بالا یا رفتار بدترین حالت الگوریتم ها و توابع به عنوان اندازه ورودی، نشان داده شده با n، به بی نهایت استفاده می شود. در اصل، نرخ رشد یک تابع یا پیچیدگی زمانی یک الگوریتم را مشخص می کند [3].
به طور رسمی، برای یک تابع معین 𝑔(𝑛),𝑂(𝑔(𝑛)) مجموعه ای از توابع را نشان می دهد که برای آنها ثابت های مثبت c و n₀ وجود دارد به طوری که برای همه n بزرگتر یا مساوی 0، تابع 𝑔(𝑛 ) در بالا با 𝑐 بار 𝑓(𝑛) محدود شده است. از نظر ریاضی می توان آن را به صورت زیر بیان کرد:
𝑂(𝑓(𝑛)) = { 𝑔(𝑛) ∶ ∃𝑐 0، ∃𝑛0 0، 𝑠
0 ≤ 𝑔(𝑛) ≤ 𝑐𝑓(𝑛) 👛
به عبارت ساده تر، اگر یک تابع 𝑔(𝑛) را بتوان با مضرب ثابت 𝑓(𝑛) محدود کرد برای…