درک سیگنالینگ سازگار با انگیزه در آزمایشات دو فازی

جدول پیوندها

چکیده و 1. مقدمه

2. فرمول مسئله

2.1 مدل آزمایش‌های باینری-نتیجه در آزمایش‌های دو فازی

3 آزمایش با نتیجه دودویی در آزمایشات دو مرحله ای و 3.1 آزمایش با غربالگری

3.2 مفروضات و راهبردهای القایی

3.3 محدودیت های ارائه شده توسط آزمایش های فاز دوم

3.4 نسبت متقاعدسازی و ساختار سیگنال دهی بهینه

3.5 مقایسه با راهبردهای متقاعدسازی بیزی کلاسیک

4 آزمایش با نتیجه باینری در کارآزمایی‌های چند مرحله‌ای و 4.1 مدل آزمایش‌های باینری نتیجه در آزمایش‌های چند مرحله‌ای

4.2 آزمایش های تعیین شده در مقابل آزمایش های طراحی شده توسط فرستنده

4.3 مدل چند مرحله ای و متقاعدسازی بیزی کلاسیک و مراجع

3.3 محدودیت های ارائه شده توسط آزمایش های فاز دوم

با انتخاب آزمایش در فاز I، فرستنده تصمیم می گیرد که چگونه قبل را به باورهای موقت برای دو آزمایش موجود در فاز دوم تقسیم کند. پس از آن، باورهای موقت حاصل منجر به این می شود که راهبردهای القایی خاصی در مرحله دوم قابل اجرا باشند، به عنوان مثال، سازگار با انگیزه (برای گیرنده). به عبارت دیگر، جفت احتمال (p1, p2) باید هر استراتژی القایی (کاربردی) حداکثر سودمندی را برای گیرنده ایجاد کند. این الزامات انتخاب فرستنده (p1, p2) را محدود می کند، و فرستنده باید هنگام تصمیم گیری در مورد تقسیم قبلی، انتخاب (کاهش یافته) را در نظر بگیرد.