(این پست در ابتدا در AdatoSystems.com ظاهر شد)
هیچ کس به امنیت اهمیت نمی دهد.
وجود دارد. من آن را گفتم. من چیزی را گفتم که همه احساس می کنند، برخی از مردم فکر می کنند، اما تعداد بسیار کمی جسارت این را دارند که با صدای بلند بگویند. اما قبل از اینکه مرا یک بت کفرآمیز خطاب کنید، من فقط چند لحظه از وقت شما را برای ارائه زمینه درخواست خواهم کرد. من حتی ایده ها و راه حل هایی دارم.
وقتی میگویم «هیچکس به امنیت اهمیت نمیدهد»، منظورم به همان شکلی است که به مردم یادآوری میکنم که هیچکس به پشتیبانگیری اهمیت نمیدهد. چیزی که آنها به آن اهمیت می دهند، RESTORES است.
به قول دوست و همکارم تام لاراک، پشتیبان گیری بی ارزش است. بازیابی قیمتی ندارد.
در نهایت، چیزی که ما به آن نیاز داریم توانایی است داده های ما را پس بگیرید اگر اتفاق فاجعه باری بیفتد این بدان معناست که ما به الف) خود داده و ب) توانایی بازیابی آن نیاز داریم. برای داشتن آن چیزها، ابتدا باید پشتیبان گیری انجام دهیم و مجبوریم به طور منظم آنها را انجام دهیم. (و من نمی توانم به اندازه کافی تاکید کنم که این نسخه های پشتیبان باید آزمایش شوند. در غیر این صورت، شما دارای بک آپ شرودینگر هستید).
در طول دهههایی که صنعت IT وجود داشته است، ما به طور مداوم هم فناوری و هم تکنیکهای پشتیبانگیری را بهبود بخشیدهایم، از طرح چرخش «پدربزرگ، پدر، پسر» در دهههای 80 و 90 تا قانون «3-2-1» ابتدا. در سال 2009 و به بعد استفاده شده است. ما این کار را انجام نداده ایم نه به این دلیل که به این موضوع اهمیت می دهیم …