هکرها به ویژه در یک چیز خوب هستند: هک کردن. اما هکرها در مورد دیگری نیز بد هستند: ورزش.
هکرهایی که تلاش فیزیکی برای رفاه خود سرمایه گذاری می کنند در اقلیت هستند. آنها از بدن خود برای انجام وظایف ارگانیک استفاده میکنند، هر چیز دیگری در یک الگوی مشخص بین مغز و ظرف مغز قرار میگیرد.
تصویر یک فرد تنهای رنگ پریده، بیش از حد شکر و ضداجتماعی که شبها در کارخانهای از کار افتاده در مقابل یک ایستگاه فاپ با ۱۶ صفحه نمایش بیت کوین را اختراع میکند، با ایدهآل هکر مطابقت دارد، اما یک چیز معمولاً با ایدهآل هکر مشکلساز میشود:
هدف این است که ساختار-پورن هایی که در مغز هکرها در گردش است به واقعیت تبدیل شود، اما پورن ساختاری به ندرت در اولین تلاش موفق می شود. برای اینکه ساختار پورن با موفقیت ارائه شود، تکرارهای دستی زیادی لازم است و هکرها از تکرار خود متنفرند.
هکرها معمولاً با رویکرد حل پازل کار می کنند. پازل به محض حل شدن تمام شده در نظر گرفته می شود. حل کردن معما برای بار دوم احمقانه است زیرا قبلاً حل شده است.
از خودم پرسیدم: آیا یک رویکرد جدید نمی تواند معما را بارها و بارها حل کند؟ برای تکرار پازل در یک حلقه بی پایان، مانند یک بدنساز در باشگاه، برنامه تمرینی خود را بارها و بارها انجام می دهد و بدن را تقویت می کند…