React روند ساخت رابط کاربری برای توسعه دهندگان را کاملاً تغییر داده است. به طور خلاصه، React مفهوم کامپوننتها را به ما میآموزد، یعنی قطعات مستقل و قابل استفاده مجدد از UI. طراحی اجزای قابل استفاده مجدد اما قابل نگهداری و مقیاس پذیر هسته هر برنامه React است. در این پست وبلاگ، ما قصد داریم چندین الگوی طراحی اجزای کلیدی را بررسی کنیم که به شما در ساخت اجزای رابط کاربری مستحکم و قابل استفاده مجدد کمک می کند.
الگوهای طراحی کامپوننت روش های استانداردی برای ایجاد و سازماندهی اجزا برای حل مشکلات خاص در طراحی و معماری UI هستند. این الگوها روشی ساختاریافته برای مدیریت منطق مؤلفه، جریان داده، و ترکیب رابط کاربری ارائه میدهند تا ساخت برنامههای پیچیده با یک پایگاه کد تمیز و قابل نگهداری آسانتر شود.
1. اجزای ارائه و ظرف
یکی از الگوهای طراحی اولیه در React، جداسازی اجزای نمایشی و کانتینری است.
اجزای ارائه
مؤلفه های ارائه عمدتاً به چگونگی ظاهر چیزها مربوط می شوند. آنها عمدتاً بدون تابعیت هستند و بر روی رندر UI بر اساس props تمرکز می کنند. این مؤلفهها دادهها و فراخوانها را بهعنوان پایه دریافت میکنند و منطق واکشی داده یا مدیریت وضعیت را مدیریت نمیکنند.
مثال:
const Button = ({ label, onClick }) = {
//
return ;
};
اجزای ظرف
ظرف …