بلاک چین ها و دیگر ساختارهای فناوری دفتر کل توزیع شده (DLT) به هم متصل نیستند، که ممکن است برخی از عملکردها را برای کاربران نهایی مختل کند. غیرممکن است که فقط از ویژگی ها و نشانه های یک زنجیره خاص در دیگری استفاده کنید، نه بدون یک سیستم اضافی در وسط یا تغییرات بسیار بزرگ و مخاطره آمیز. به همین دلیل زنجیره های جانبی ایجاد شد.
زنجیره های جانبی زنجیره های جداگانه ای هستند که به یک اصلی (مانند بیت کوین یا Obyte) متصل می شوند که به کاربران خود اجازه می دهند دارایی ها و داده ها را به عقب و جلو انتقال دهند. یک زنجیره جانبی را به‌عنوان یک مسیر متصل اما عمدتاً مستقل که در کنار زنجیره اصلی اجرا می‌شود، در نظر بگیرید، که به آن امکان می‌دهد ویژگی‌های مختلف – مانند تراکنش‌های سریع‌تر یا کارمزدهای کمتر – را بدون تأثیر بر عملکرد یا قوانین زنجیره اصلی آزمایش کند. به این ترتیب، زنجیره‌های جانبی می‌توانند قابلیت‌های جدیدی را اضافه کنند و بدون تغییر خود زنجیره اصلی، مقیاس‌بندی را بهبود بخشند.
از سوی دیگر، هیچ “انتقال” واقعی اتفاق نمی افتد. در عوض، دارایی های زنجیره اصلی در یک قفل می شوند قرارداد هوشمند یا آدرس خاص، که آنها را به طور موقت در دسترس نیست. در پاسخ، مقدار معادلی از دارایی ها باز شده یا در زنجیره جانبی ایجاد می شود، جایی که در دسترس کاربران قرار می گیرد. هنگام جابجایی دارایی ها برعکس این اتفاق می افتد: آنها در زنجیره جانبی از بین می روند و دارایی های اصلی در زنجیره اصلی باز می شوند.