موضوع یادداشت برداری امروزه نیز مطرح است. ما از مزایای آن برای نویسنده می دانیم. ما با روش های مختلف یادداشت برداری و ابزارهای قابل استفاده آشنا هستیم و انتخاب هایی داریم. تصور کنید روش، ابزار خود را پیدا کرده اید و پایه یادداشت شما در حال رشد و چشم نواز است. بعدش چی؟ من می خواهم در مورد یک مسیر توسعه در این زمینه بحث کنم.
این مقاله به مفهوم باغ دیجیتال – فلسفه نگهداری عمومی یادداشت های شخصی اختصاص دارد.
مسیر من
در 20 سال گذشته، با استفاده از روشهایی که فاقد سیستمبندی، قابلیت اطمینان یا سودمندی بودند، یادداشتبرداری میکردم: نوتبوکهای کاغذی، فایلهای متنی، Evernote و سایر برنامههایی که نامشان از حافظه محو شده است. سه سال پیش، من شروع به استفاده از سبک Zettelkasten کردم (همانطور که فهمیدم و آن را برای خودم اقتباس کردم). من در مورد این رویکرد از Rob Muhlestein که در Twitch با او مواجه شدم، یاد گرفتم.
آزمایشها من را به روش یادداشتبرداری فعلیام هدایت کردند: به شکل فایلهای Markdown که در یک مخزن Git ذخیره میشوند. در رایانه ام، با آنها در VSCode کار می کنم و در تلفنم از برنامه پیش فرض “یادداشت ها” استفاده می کنم. چرا ابسیدین نه؟ من آن را امتحان کردم و به دلایل زیر تصمیم گرفتم از VSCode استفاده کنم:
-
VSCode یک ویرایشگر پایه است که همیشه باز است و برای فایل های کاری استفاده می شود.
-
من نتوانستم Obsidian را راه اندازی کنم …