دادگاه فدرال امروز حکم داد که شکایتی که شرکتهای رسانههای اجتماعی را به آسیب رساندن عمدی به کودکان از طریق طرحهای پلتفرم اعتیادآور متهم میکند، مجاز به پیشبرد است.
این دعوای حقوقی تلفیقی که از طرف صدها خردسال در سراسر ایالات متحده ارائه شد، ادعا میکند که شرکتهایی از جمله متا، اسنپ، تیکتاک و یوتیوب بهطور خاص پلتفرمهای خود را برای «قلاب کردن» کاربران جوان طراحی کردهاند که منجر به مشکلات سلامت روانی مانند اضطراب و افسردگی میشود.
این پرونده بیش از 100 شکایت فردی را که از اوایل سال 2022 تشکیل شده است، ادغام می کند، بلافاصله پس از افشای تحقیقات داخلی فرانسیس هاگن، افشاگر فیس بوک در مورد اثرات نامطلوب اینستاگرام بر سلامت روان نوجوانان.
قاضی اجازه داد تا بخش عمده ای از دعوا ادامه یابد
قاضی ایوون گونزالس راجرز در حکمی که در کالیفرنیا صادر شد، نوشت: متهمان ادعا میکنند که کودکان را بهعنوان بازار اصلی هدف قرار میدهند و پلتفرمهای خود را طوری طراحی کردهاند که آنها را جذب و معتاد کنند.
این شرکتها با این استدلال که طبق بخش 230 قانون نجابت ارتباطات از مسئولیت مصون هستند، به دنبال رد شکایت بودند. این قانون مصوب 1996 که به سادگی به عنوان بخش 230 شناخته می شود، از پلتفرم های آنلاین در برابر دعاوی حقوقی بر سر محتوای تولید شده توسط کاربر محافظت می کند.
اما راجرز نوشت، پس از یک تحلیل دقیق، «رویکرد «همه یا هیچ» طرفین در مورد درخواستهای رد، به اندازه کافی پیچیدگی مسائل پیش روی این دعوی را بررسی نمیکند.
در مرکز این شکایت ادعاهایی در مورد فیدهای بی پایان پلتفرم ها، اعلان های فشار، توصیه های الگوریتمی و سایر ویژگی های طراحی است که آنها را اعتیاد آور می کند. شاکیان میگویند این انتخابهای طراحی عمدی مقصر آسیبهای سلامت روان است، نه خود محتوا.
راجرز موافقت کرد. بخش 230 ادعاهای مربوط به مسئولیت محصول را که بر نقصهای طراحی متمرکز شدهاند، مانند کنترلهای ناکارآمد والدین، تأیید سن، محدودیتهای زمانی، و موانع حذف حساب، ممنوع نمیکند. با این حال، ادعای استفاده از الگوریتمها برای توصیه حسابها و برخی ویژگیهای اعلان رد شد.
«همین مورد در اینجا صدق می کند. راجرز نوشت: دادگاه باید رفتار خاصی را بررسی کند که متهمان از طریق آن وظایف خود را در قبال شاکیان نقض کرده اند. این ادعاهای دقیق و رفتاری خاص است که نیاز به تحلیل دارد.»
کشف بالقوه آسیب رسان در پیش است
با حرکت پرونده به سمت کشف، اسناد و داده های داخلی شرکت های فناوری مرتبط با دانش آنها از آسیب های احتمالی ممکن است آشکار شود. شاکیان استدلال میکنند که شرکتها از اثرات سلامت روان بر کودکان آگاه بودند، اما برای رفع نگرانیهای ایمنی کار چندانی انجام ندادند.
راجرز نوشت: “رویکرد همه یا هیچ چیز طرفین به طور منصفانه یا دقیق کاربرد مدار نهم از مصونیت بخش 230 را نشان نمی دهد.” “در عوض، دادگاه تجزیه و تحلیلی از نقص های عملکرد واقعی ادعا شده در شکایت انجام داده است.”
دعوی به دنبال تغییرات طراحی، خسارت
این دادخواست به دنبال اعمال قانون مسئولیت محصول در رسانه های اجتماعی است و پلتفرم ها را به عنوان محصولات معیوب تلقی می کند که نیاز به طراحی ها و هشدارهای بهبود یافته دارند.
شرکت های فناوری مدت هاست که مصونیت قانونی خود را برای محتوای کاربر به تنهایی حفظ کرده اند. با این حال، این مورد و موارد دیگر نشان دهنده یک تهدید جدید است که بر الگوریتمها، سیستمهای توصیه و سایر گزینههای عملیاتی تعبیهشده در پلتفرمها متمرکز است.
وکلای این شرکتها اعلام نکردهاند که آیا نسبت به این تصمیم تجدیدنظر خواهند کرد یا خیر، و این اجازه میدهد بخشهای مهمی از شکایت به پیش برود. با میلیاردها دلار و طراحی آینده شبکه های اجتماعی در خطر است، این پرونده به دقت در محافل فنی و حقوقی تحت نظر است.
اگر دعوای دسته جمعی تأیید شود، شاکیان به دنبال خسارت خواهند بود و تغییرات پلت فرم مانند محدودیتهای زمانی پیشفرض، تأیید سن، شفافیت الگوریتمی و غیره را مجبور خواهند کرد. با این حال، پرونده همچنان با موانعی مانند اثبات اینکه پلتفرمها مستقیماً باعث آسیب سلامت روانی افراد خردسال شدهاند، مواجه است.
در نهایت، طرح دعوی، مدل تجاری تبلیغاتی اصلی شرکتهای رسانههای اجتماعی را هدف قرار میدهد که به حداکثر کردن زمان تعامل کاربر از طریق انتخابهای طراحی مانند فیدهای پیمایش بیپایان بستگی دارد. هر گونه تغییری که به شرکت ها تحمیل شود می تواند بر سود آنها تأثیر بگذارد.
با نگاه به آینده
در حالی که هنوز در مراحل اولیه است، این حکم مختلط شکایت را زنده نگه می دارد و راه را برای اسناد داخلی هموار می کند تا به طور بالقوه افشا کنند که فیس بوک، اسنپ چت، تیک تاک و یوتیوب تا چه حد ممکن است برای جذب کاربران جوان به قیمت رفاه آنها پیش رفته باشند. .
تصویر ویژه: DavideAngelini/Shutterstock