اخیراً، دوست من با تمایل شدید برای ایجاد تغییر در جهان و عمیقاً علاقه مند به آینده سیاسی جامعه – از من سؤالی پرسید که هم متناقض و هم تحریک آمیز به نظر می رسید: “چگونه می توان فساد را برای دولت به کار انداخت؟” در نگاه اول، ایده استفاده از فساد به عنوان ابزاری به نفع دولت بحث برانگیز به نظر می رسد، اما سوال مهمی را در مورد ماهیت حکمرانی و رویکردهای دستیابی به منافع عمومی در جوامع مدرن مطرح می کند.
با این حال، این بازتاب‌ها مرا به ایده جالب‌تر دیگری سوق داد: بهترین راه برای ساختن جامعه‌ای مرفه برای همه از طریق یکپارچه‌سازی رشد اقتصادی و حفاظت از محیط زیست است. به عنوان اهداف برابر، واگذاری این وظایف به فناوری هایی که خیلی زود ظهور خواهند کرد. من متقاعد شده‌ام که فقط هوش عمومی مصنوعی (AGI) می‌تواند به طور قابل اعتماد و مؤثر دستیابی به این دو هدف اساسی را در آینده مدیریت کند.
اما بیایید با فساد، یکی از عمیق ترین مشکلات در کشورهای مختلف شروع کنیم. فساد را می‌توان هم در نظام‌های دموکراتیک و هم در نظام‌های استبدادی، در کشورهایی با سطح توسعه بالا و پایین یافت. این به عنوان یک ساختار موازی قدرت عمل می کند، جایی که منافع شخصی جایگزین منافع عمومی می شود و اصول دموکراتیک را مخدوش می کند. در تحقیق